باغبانی و کشاورزی

بررسی عملکرد کودهای بیولوژیک بر محصولات کشاورزی

بررسی عملکرد کودهای بیولوژیک بر محصولات کشاورزی :

کود بیولوژیکی ماده ای است که حاوی میکروب می باشد و با افزایش عرضه مواد مغذی ضروری به گیاهان، به رشد گیاهان و درختان کمک می کند. کودهای بیولوژیک موجودات زنده شامل قارچ های میکروریزی، جلبک های سبز آبی و باکتری ها هستند. قارچ های میکروریزی ترجیحا مواد معدنی را از ماده آلی گیاه جدا می کنند در حالی که سیانوباکتری ها با خاصیت تثبیت نیتروژن مشخص می شوند.

کود بیولوژیک چه نوع کودی است:

تثبیت نیتروژن به عنوان روشی برای تبدیل مولکول های نیتروژن به ترکیبات ازت تعریف شده است. به عنوان مثال، برخی باکتری ها اشکال نامحلول فسفر خاک را به اشکال محلول تبدیل می کنند. در نتیجه، با استفاده از کود بیولوژیک فسفر برای گیاهان در دسترس خواهد بود. نام دیگر کود بیولوژیک ، کود زیستی می باشد.

معرفی انواع کود بیولوژیک:

در زیر انواع مهم کود های بیولوژیکی ذکر شده است:

باکتری های رفع نیتروژن  Symbiotic: ریزوبیوم یکی از باکتری های مهم تنظیم کننده نیتروژن در همزیستی است. در این جا باکتری ها به دنبال پناهگاه می گیرند و از گیاهان غذا می گیرند.در عوض، آن ها با تهیه نیتروژن ثابت به گیاهان کمک می کنند.

انجمن سست باکتری های رفع کننده نیتروژن: آزوسپیریلوم یک باکتری برطرف کننده ازت است که در اطراف ریشه گیاهان بالاتر زندگی می کند اما رابطه صمیمی با گیاهان ایجاد نمی کند. این غالباً به عنوان ریزوسفر شناخته می شود زیرا این باکتری ها اگزودات گیاه را جمع می کنند و همان ماده غذایی توسط آن ها استفاده می شود. این روند به عنوان تعاملی مشترک شناخته می شود.

سیان باکتری های نیتروژن رفع کننده نیترو پیک: جلبک های آبی-سبز یا سیانوباکتری ها در همزیستی با چندین گیاه نظیر  ریشه های سیکاد، سرخس و گلسنگ برخی از سیانوباکتری های نیتروژن کننده هستند .آنابنا در حفره های برگ سرخس یافت می شود. این نوع کود بیولوژیک مسئول رفع نیتروژن است. گیاهان سرخس برای استفاده گیاهان برنج از بین می روند و  آزاد می شوند. Azolla  pinnateیک سرخس است که در گیاهان برنج ساکن است اما رشد گیاه را تنظیم نمی کند.

باکتری های رفع کننده نیتروژن رایگان برای زندگی: آن ها باکتری های آزاد خاک هستند که تثبیت نیتروژن را انجام می دهند. آن ها بی هوازهای ساپروتروفیک مانند کلستریدیوم، بیژرینکی، آزوتوباکتر و باسیلوس پلی آمیکسین هستند. در بین انواع کودهای بیولوژیکی، ریزوبیوم و آزوسپیریلوم بیشترین کاربرد را دارند.

معرفی اجزای کود های بیولوژیکی:

اجزای کود بیولوژیک شامل موارد زیر است:

بیو کمپوست: این ماده یکی از محصولات سازگار با محیط زیست است که از مواد زائد رها شده از صنایع قند که تجزیه می شوند تشکیل شده است. این باکتری ها، قارچ ها و گیاهان متناسب با انسان بزرگ نمایی می شود.

تریکوکارت: این ماده ی موجود در کود بیولوژیک، یک محصول سازگار با محیط زیست و بدون بیماری زا است که در انواع محصولات زراعی و هم چنین در گیاهان باغی و زینتی مانند سیب برنجی، نیشکر  برنج، ذرت، پنبه، سبزیجات، مرکبات و غیره مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان یک ناوشکن تولیدی عمل می کند. آنتی بادی ضد انگل در برابر تخم های چند حفره، شاخه، میوه، برگ، گل خواران و سایر عوامل بیماری زا در این زمینه می باشد.

ازتوباکتر: این ماده ریشه را از پاتوژن های موجود در خاک محافظت می کند و در رفع نیتروژن جوی نقش اساسی دارد. نیتروژن ماده مغذی بسیار مهمی برای گیاه است و حدود 78٪ از کل جو حاوی نیتروژن است.

فسفر: از کود های فسفر برای تعیین سطح نیتروژن خاک استفاده می شود. این بدان معنا است که بعضی از خاک ها به نیتروژن بیشتری احتیاج دارند در حالی که برخی به نیتروژن کمتری نیاز دارند. فسفر نامحلول را در خاک آزاد می کند تا فسفر را در مواد معدنی خاک رس قرار دهد.

ورمی کمپوست: این ماده یک کود بیولوژیک سازگار با محیط زیست شامل ویتامین ها، هورمون ها، کربن آلی، گوگرد، آنتی بیوتیک ها است که به افزایش کمیت و کیفیت عملکرد کمک می کند. ورمی کمپوست یکی از اصلاحات سریع برای بهبود باروری خاک است.

اثرات کاربرد کودهای بیولوژیک بر محصولات کشاورزی:

کودهای زیستی به دلایل زیر مهم هستند:

  • کودهای بیولوژیکی باعث بهبود بافت خاک و عملکرد گیاهان می شوند.
  • آنها اجازه نمی دهند که عوامل بیماری زا شکوفا شود.
  • آنها سازگار با محیط زیست و مقرون به صرفه هستند.
  • کودهای زیستی از آنجا که کودهای طبیعی هستند ، محیط زیست را از آلاینده ها محافظت می کنند.
  • آن ها بسیاری از مواد مضر موجود در خاک را از بین می برند که می تواند باعث بیماری های گیاهی شود.
  • ثابت شده است که کودهای بیولوژیکی حتی در شرایط نیمه خشک نیز مؤثر هستند.

در زیر کاربرد های مهم کودهای بیولوژیکی ذکر شده است:

جوانه زدن ریشه: این روش برای محصولات برنج کاربرد دارد. نهال ها به مدت 8-10 ساعت در بستر آب کاشته می شوند.

درمان بذر: دانه ها در مخلوط کودهای ازت و فسفر فرو می شوندسپس این دانه ها خشک شده و در اسرع وقت کاشته می شوند.

تصفیه خاک: کود بیولوژیک به همراه کود های کمپوست مخلوط شده و به مدت یک شب نگهداری می شوند. این مخلوط سپس در خاک پخش می شود که بذرها باید کاشته شوند.

در واقع کودهای بیولوژیکی موادی هستند که حاوی میکروارگانیسم ها هستند، که با افزودن آن به خاک، عملکرد محصول را افزایش داده و رشد گیاه را تقویت می کند.

تاثیر استفاده از کود بیولوژیک در محیط زیست:

  • کودهای بیولوژیکی مقرون به صرفه هستند.
  • آن ها خطر ابتلا به بیماری های گیاهی را کاهش می دهند.
  • سلامتی افرادی که سبزیجات از طریق افزودن کودهای شیمیایی تولید می کنند و بیش تر در معرض خطر است.
  • کودهای بیولوژیکی هیچ نوع آلودگی ایجاد نمی کنند.

کود بیولوژیکی برای بازگرداندن باروری خاک مورد نیاز است. استفاده طولانی مدت از کودهای شیمیایی باعث تخریب خاک و عملکرد محصول می شود. از سوی دیگر کودهای بیولوژیکی ظرفیت نگه داشتن آب خاک را تقویت کرده و مواد مغذی ضروری مانند نیتروژن، ویتامین ها و پروتئین ها را به خاک اضافه می کنند. آن ها نوع طبیعی کودها هستند و از این رو در کشاورزی بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. میکروارگانیسم هایی که به عنوان کودهای زیستی مورد استفاده قرار می گیرند عبارت هستند از:

  • ریزوبیوم
  • ازتوباکتر
  • آزوسپیریلیوم

کودهای زیستی چگونه رشد گیاه را تقویت می کنند:

کودهای بیولوژیکی شامل استفاده از میکروارگانیسم های خاصی هستند. این میکروارگانیسم ها نیتروژن جوی را به دام می اندازند و آن را به نیترات و نیتریت تبدیل می کنند و آن را در دسترس گیاهان قرار می دهند. آن ها هم چنین فسفات های نامحلول را به اشکال مورد نیاز گیاهان تبدیل می کنند. منابع اصلی کودهای بیولوژیکی شامل باکتری ها، سیانوباکتری ها و قارچ ها هستند. ریزوبیوم یک باکتری مهم برای رفع نیتروژن است. ریزوبیوم در ارتباط همزیستی با گیاهان حبوبات، به خصوص در گره های ریشه آن ها زندگی می کند. نیتروژن جوی را به دام می اندازد و آن را به اشکال قابل استفاده تبدیل می کند که رشد گیاهان را تقویت می کند. کود های بیولوژیکی دارای برخی از میکروارگانیسم ها هستند که عناصر را به مواد مغذی موجود برای ریشه گیاه تبدیل می کنند. این مطالعه به منظور مقایسه تأثیر کود های شیمیایی و کودهای شیمیایی بر شاخص های رشد توهم انجام شده است. این کارآزمایی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 مرحله تکرار انجام شد.

دستورالعمل کلی استفاده از کودهای بیولوژیک:

کود بیولوژیک از طریق فرآیند های طبیعی رفع نیتروژن جوی، حل کردن فسفر و تحریک رشد گیاهان از طریق سنتز مواد تقویت کننده رشد، مواد مغذی را اضافه می کند. براساس ماهیت و عملکرد آن ها می توان به روش های مختلفی از آن ها استفاده نمود.

کود بیولوژیکی ازت: درست مانند نیتروژن، فسفر نیز عامل محدود کننده ای برای رشد گیاه است. کودهای زیستی فسفر به خاک کمک می کند تا به حد مطلوب فسفر خود برسد و میزان فسفر را در خاک تصحیح کند. برخلاف کودهای بیولوژیکی ازت، استفاده از کودهای بیولوژیکی فسفر به محصولاتی که در خاک کشت می شوند بستگی ندارد. این کود برای کلیه محصولات کشاورزی استفاده می شود.

کودهای بیولوژیکی کمپوست: کودهای بیولوژیکی هم چنین برای غنی سازی کمپوست شما و تقویت فرآیند های باکتریایی که باعث از بین رفتن زباله کمپوست می شوند، استفاده می شوند. کود آلی 100٪ خالص سازگار با محیط زیست ورمی کمپوست است. این کود آلی دارای نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کربن آلی، گوگرد، هورمون ها، ویتامین ها، آنزیم ها و آنتی بیوتیک ها است که به بهبود کیفیت و کمیت عملکرد کمک می کند. مشاهده می شود که به دلیل استفاده مداوم از کودهای شیمیایی، خاک باروری خود را از دست می دهد و روز به روز شور می شود. برای رفع چنین مشکلاتی، کشاورزی طبیعی تنها راه حل است و کمپوست ورمی بهترین راه حل است.

یکی دیگر از کودهای آلی سازگار با محیط زیست که از مواد زاید در صنعت قند تهیه شده است که با گیاهان مختلف و باکتری ها و قارچ های انسان دوستانه تجزیه و غنی شده Biocompost است. این کود از نیتروژن، باکتری های محلول در فسفات و قارچ های مفید مختلفی مثل قارچ های تجزیه کننده تشکیل شده است که گیاهان را از بیماری های مختلف ناشی از خاک محافظت می کند. هم چنین به افزایش باروری خاک کمک می کند و در نتیجه محصول با کیفیتی برای کشاورزان فراهم می کند.

ما نمی توانیم یک دستورالعمل کلی برای مصرف این کود بیولوژیک به شما توصیه نماییم. از این رو شما باید با توجه به خاک و گیاه خود بهترین روش استفاده را دریابید.

نتیجه ی مقاله ی کود بیولوژیک:

صرفاً برای یادآوری، کود بیولوژیکی به عنوان محصولات فعال بیولوژیکی یا تلقیح میکروبی باکتری ها، جلبک ها و قارچ ها (به طور جداگانه یا به صورت ترکیبی) تعریف می شوند، که ممکن است تثبیت بیولوژیکی ازت به نفع گیاهان باشد. کود های بیولوژیکی هم چنین شامل کودهای آلی (کود و غیره) هستند که به دلیل اثر متقابل میکروارگانیسم ها یا به دلیل ارتباط آن ها با گیاهان، به شکل های موجود زیر ارائه می شوند.

  • فیبرهای نیتروژن همزیستی
  • فیکس کننده های نیتروژن غیر همزیستی و غیر زنده
  • کودهای بیولوژیکی جلبک
  • باکتری های حل کننده فسفات
  • و غیره.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *